मला न वाटे भय उंचीचे..

तर तिथून पडल्यावरचे भय मला!
(आता यात उंचीचा काय दोष )

मला न वाटे भय जळाचे

तर बुडेन का मी त्यात वाटे मला

बुडण्याच्या भीतीला पाणी जबाबदार का?

मला न वाटे भय प्रयत्नांचे 

तर भय असफल होण्याचे
या भीतीने मी प्रयत्नच करणार नाही का?

मला नाही भीती भविष्याची
तर त्यातल्या नको असलेल्या गोष्टींची


खरच भय इथले संपत नाही..

थोड विचित्र वाटेल वाचायला पण खरच , आपण फार छाती ठोकपणे शूरवीर असल्याचा दावा करत असतो , आणि नेमका प्रसंग आला कि फुस्स ! खरा तर आपण प्रयत्नच करत नाही निर्भीड होण्याचा !

आपल्या सारखी लोकं , कशा न कशाला घाबरूनच (आणि तेही उगीच ) चालत राहतात …. अर्रे किती वेळ आपण असाच घाबरणार ? आपल्या मनाला असाच गोंजारणार ? कधीतरी एकदम बिनधास्त राहूया !

येऊ देत , बघू काय होईल ते… जमला तर ठीक, नाही तर दुसरा काही तरी बघता येईल